Aileleri oldukça tedirgin eden, sık rastlanan bir durum katılma nöbetleri. Bazı bebeklerde dirençli seyir göstererek hayat kalitesine olumsuz etkileri olabiliyor.

Katılma nöbetleri çocuğun canının yanması veya istediğinin yerine getirilmemesiyle başlayan ağlamayı sessiz nefes verme, yüzde renk değişikliği, bilinç değişikliği ve kasılmanın izlemesi şeklinde ortaya çıkar. Siyanotik (morarmalı) katılma nöbetleri bu klasik sıralamayı izlerken, pallid (solgunlaşmalı) katılma nöbetlerinde ise sessiz bir ağlamayı takip eden bilinç değişikliği ve cillte beyazlama vardır. Ülkemizden yayınlanan bir prevelans çalışmasında, katılma nöbeti sıklığı %3.6 olarak saptanmıştır. Yine aynı çalışmada prematürelerde katılma nöbetlerinin çok nadir olduğu, akraba evliliğinin ve anne eğitim düzeyinin ise önemli risk faktörleri olduğu saptanmıştır. Katılma nöbetlerinde aile hikayesi sorgulanmalıdır. Yine bu ailelerde epilepsi sıklığı artmıştır. Katılma nöbetleri çoğu kez bir yaşından önce başlar, sıklıkları ise 16-18 aylıkken zirve yapar. Altı yaşında sonra devam etmesi beklenmez. Erişkinlikte artmış senkop (bayılma) eğilimi dışında selim nöbetler olarak kabul edilir. Katılma nöbetinde uzun dönem prognoz çalışmalarında bu çocuklarda ilerleyen yaşlarda konsantrasyon sorunları bildirilmiştir. Pallid katılma nöbetlerinde kardiyak ritim bozuklukları prognoza olumsuz etki yapabilir.

Demir tedavisine yanıtsız katılam nöbetlerinde piracetam, fenobarbital ve levetirasetamın etkili olabileceğini bildiren çalışmalar vardır.